Ο όρος «περιβαλλοντική εκπαίδευση» διατυπώθηκε για πρώτη φορά σε διάσκεψη της Παγκόσμιας Ένωσης για την Προστασία της Φύσης (IUCN), στο Παρίσι το 1948.
Αρχικά στόχευε στο να εκπαιδεύσει ειδικούς σε θέματα περιβάλλοντος, στο να εφαρμόσουν κατάλληλα μέτρα περιβαλλοντικής προστασίας. Σήμερα, στοχεύει στην εκπαίδευση των πολιτών και των αυριανών πολιτών για τις θεμελιώδεις αλλαγές στις περιβαλλοντικές στάσεις, συμπεριφορές και αξίες τους που θα τους επιτρέψουν να διαμορφώσουν ένα βιώσιμο και υγιές περιβάλλον.
Η εκπαίδευση για το περιβάλλον και την αειφορία της γης είναι η διαδικασία αναγνώρισης αξιών και διασαφήνισης εννοιών. Σκοπό έχει την ανάπτυξη δεξιοτήτων και την ανάπτυξη στάσεων, απαραίτητων για την κατανόηση και εκτίμηση των σχέσεων μεταξύ του ανθρώπου, του πολιτισμού του και του περιβάλλοντος. Έχει ως επακόλουθο πρακτικές για τη λήψη αποφάσεων και τη διαμόρφωση, από το ίδιο το άτομο, ενός κώδικα συμπεριφοράς για θέματα που σχετίζονται με την ποιότητα του περιβάλλοντος και την ποιότητα της ζωής.
Περιβάλλον, Κοινωνία και Οικονομία πρέπει να συνυπολογιστούν για τη διαμόρφωση των συνθηκών της αειφορίας.
Σήμερα πολλά ΚΠΕ στην Κύπρο, όπως το Κυπριακό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Εκπαίδευσης, παρέχουν εξειδικευμένα προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.
Έρευνα-Παρουσίαση:
Δρ Ανδρέας Χατζηχαμπής & Δρ Δήμητρα Παρασκευά-Χατζηχαμπή, Βιολόγοι – Περιβαλλοντολόγοι,
Κυπριακό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Εκπαίδευσης (kykpee.org) Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού
