Φωτογραφία: myletterfromsantaclaus.com
Της Χρύσως Σιλβέστρου
Άγιε μου Βασίλη… ξέρω ότι μπορεί να είμαι «λίγο» μεγάλη… αλλά, σε παρακαλώ, άφησε με να σου γράφω… γιατί είσαι η μόνη σταθερή αξία… που απέμεινε… Η σχέση μας… ειδικά τα πρώτα εκείνα χρόνια… ήταν μοναδική… μαγική… και αληθινή…
Δεν ξέρω πού σε βρίσκω φέτος… θα έχεις και εσύ τα δικά σου… Εμείς εδώ… τι να σου πω… τα ξέρεις καλύτερα… ίσως ξέρεις και τον λόγο που γίνονται…
Τίποτα δεν είναι το ίδιο… ξαφνικά γίναμε πρωταγωνιστές σε ένα παρανοϊκό έργο… ήρθαν τα πάνω κάτω… νομίσαμε για λίγο ότι οι προτεραιότητες και οι αξίες μας θα άλλαζαν… ζήσαμε για λίγο πάντα… την υγεία να μπαίνει πιο ψηλά από την οικονομία… γνωρίσαμε τα lockdown… τα γενικά… τα τοπικά… τα προσωπικά… τι σημαίνει σύστημα υγείας για κάθε χώρα… μάθαμε… πως οι επιστήμονες δίνουν αγώνα για ένα εμβόλιο… αλλά και πόσα στάδια κλινικών δοκιμών χρειάζονται…
Πέρασε ένας χρόνος… από τότε που μπήκε και μας άλλαξε την ζωή μας… ο τυφώνας Covid… που καταλάβαμε… το πέταγμα εκείνης της πεταλούδας στον Αμαζόνιο… που καταλάβαμε πόσο κοντά είναι… η Ουχάν με την Λεμεσό… και το Ρίο Ντε Τζανέιρο… με το Ρίο Αντίρριο…!!!
Αγαπημένε Άγιε μου Βασίλη… σε ζάλισα το ξέρω… αλλά είναι τόσααααα πολλά… Ξέρεις ζούμε… είδαμε… ακούσαμε… πολλά… υπάρχουν εικόνες που έγραψαν πάνω μας… και δεν θα σβήσουν ποτέ… οι πομπές με τα στρατιωτικά οχήματα να μεταφέρουν φέρετρα… το άνοιγμα πρόχειρων χώρων ταφής… οι συγκλονιστικές μαρτυρίες των ανθρώπων που έσβησαν μόνοι… που παρακαλούσαν να αποχαιρετήσουν με βιντεοκλήσεις τους αγαπημένους τους… που δεν είχαν ένα χέρι να κρατήσουν…
Ήταν όμως και οι εικόνες… στα μπαλκόνια… τα τραγούδια… το χειροκρότημα… ακόμα και η εικόνα στα κανάλια της Βενετίας με τα γαλάζια νερά… και τους κύκνους… Και τώρα η κατάσταση ξέφυγε και πάλι… η αβεβαιότητα… ο φόβος… και η κούραση μας έχουν καταβάλει…
Και μην με ρωτήσεις για τους αρνητές… για τα σενάρια συνωμοσίας… είναι μάλλον και αυτά μέσα στο παιγνίδι… μπορεί να είναι η δική τους άμυνα… Ξέρεις, το πιο αστείο… είναι ότι φέτος τις γιορτές θα μπορούσες να μας δώσεις πίσω το πιο απλό… αλλά το πιο πολύτιμο και ξεχωριστό δώρο… τις αγκαλιές και τα φιλιά… Σε αφήνω Άγιε μου Βασίλη… καλές δουλειές… και καλά ταξίδια να ‘χεις… Θα σου γράψω σύντομα…
Οι απόψεις εκφράζουν τον συντάκτη τους και δεν αντιπροσωπεύουν κατ’ ανάγκην την άποψη του Καναλιού 6
