Στις 24 Αυγούστου του 79 μ.Χ., στην Ιταλία, η Γη σείστηκε και ένα τεράστιο πυρακτωμένο σύννεφο τέφρας σκέπασε τον ουρανό. Ο Βεζούβιος μόλις είχε εκραγεί.
Εκεί, στην Πομπηία, το ηφαίστειο ξύπνησε, εκτοξεύοντας βίαια τόνους λιωμένης γης και κονιορτoποιημένης ελαφρόπετρας. Από τα σωθικά του βουνού υψώθηκε μια τεράστια θερμική στήλη τέφρας και αερίων, κατά τους επιστήμονες, ύψους τουλάχιστον 33 χιλιομέτρων. Ο Βεζούβιος κατά την έκρηξή του απελευθέρωσε θερμική ενέργεια 100.000 φορές μεγαλύτερη από εκείνη που αποδεσμεύθηκε από τις βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Εκτός από τους υπολογισμούς, τις προσομοιώσεις και τα ευρήματα των επιστημόνων έχουμε την περιγραφή αυτόπτη μάρτυρα της έκρηξης του ηφαιστείου. Ο Πλίνιος ο νεότερος, δικαστής και συγγραφέας στην αρχαία Ρώμη, 18 χρονών τότε, βρέθηκε μαζί με τον θείο του στo βoρειότερo άκρo τoυ κόλπoυ της Νάπoλης, απέναντι από την Πομπηία. Και είδε. Και έγραψε όσα είδε και όσα έζησε. Και αυτά που έγραψε, σώθηκαν.
Από την έκρηξη του ηφαιστείου καταστράφηκαν ολοσχερώς τρεις πόλεις της Καμπανίας: η Πoμπηία, το Ηράκλειo και οι Σταβιές. Χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν ακαριαία όχι γιατί τους πλάκωσε η λάβα, όπως νομίζαμε μέχρι σήμερα, αλλά από ασφυξία. Στην εφημερίδα Gurdian, στις 22 Μαρτίου του 2021, οι επιστήμονες ανακοίνωσαν πως στην Πομπηΐα περίπου 2.000 άνθρωποι πέθαναν από ασφυξία λόγω της στάχτης και της θερμότητας. Μέσα σε 15 λεπτά η πυροκλαστική ροή, όπως λέγεται, αυτό το πυρωμένο νέφος κύκλωσε την Πομπηία και θανάτωσε χιλιάδες ανθρώπους. Σήμερα, οι ειδικοί λένε πως αυτοί οι άνθρωποι ήταν αδύνατο να γλιτώσουν. Δεν προλάβαιναν.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη