Στις 10 Δεκεμβρίου του 2012 χάσαμε έναν από τους πολύτιμους του τραγουδιού μας. Ο Άλκης Αλκαίος, ο άνθρωπος που έγραψε τους στίχους στα καλύτερά μας τραγούδια, πήρε το δάκρυ μας μαζί του και χάθηκε μες στο σκοτάδι…
Γεννημένος το 1949 με το όνομα Βαγγέλης Λιάρος στην Κοκκινιά ή Κοκκινίτσα, ένα χωριό στην Ήπειρο, ο Άλκης Αλκαίος μεγάλωσε στην Πάργα, εκεί, στον νομό Πρεβέζης. Μεγάλωσε με τα ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη και μαθητής ακόμα έγραψε μια διάλεξη με θέμα τον αυτόχειρα ποιητή. «Έτσι ξεκίνησα», λέει ο ίδιος. «Με ένα πεζό για έναν ποιητή». Πώς συνέχισε ο Βαγγέλης Λιάρος; Με ποιήματα που τα ήθελε τραγούδια. Και με όνομα ακραιφνώς παρηχητικό και ποιητικό. Άλκης Αλκαίος.
Τα ποιήματά του τραγουδήθηκαν από χιλιάδες στόματα. Έγιναν τραγούδια που μας τα ‘δωσε για να πορευόμαστε στα χρόνια, τυχεροί και πλούσιοι. Έτσι, μας έμαθε Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία και πώς η ιστορία γίνεται σιωπή. Και μας θύμισε, πάντα αγύριστο κεφάλι εκείνος, πως αξίζει να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει.
Ο Άλκης Αλκαίος έδωσε τα 63 του χρόνια στο ελληνικό τραγούδι. «Όμορφη που `ναι η ζωή/Όμορφη σαν ψέμα» μας έμαθε να τραγουδάμε και έτσι έδωσε ουρανό στον καθένα από μας ξεχωριστά.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
