Δεκέμβριος: Ο πρώτος μήνας του χειμώνα και ο τελευταίος του χρόνου. Που το όνομά του έχει ξεμείνει από το λατινικό decem, από τότε που ήταν για τους Λατίνους ο δέκατος μήνας του χρόνου, όταν οι Ρωμαίοι είχαν Πρωτοχρονιά τον Μάρτιο.
«Ο ύπνος είναι βαρύς τα πρωινά του Δεκέμβρη», γράφει ο Γιώργος Σεφέρης, «κοιμάται ο κόσμος τώρα πια μ’ έναν καημό που να μη σε ‘βρει», γράφει ο Μάνος Ελευθερίου.
Δεκέμβριος: μήνας βαρύς για την Ιστορία. Έφερε το 1944 στην Ελλάδα τα Δεκεμβριανά, τον διχασμό και τον Εμφύλιο. Άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για την Κύπρο όταν, το 1963, μετά τα αιματηρά επεισόδια στη Λευκωσία, έφερε τα Ματωμένα Χριστούγεννα. Ο Δεκέμβρης είναι μήνας βαρύς και για τις πιο κοντινές μας ημέρες. Έφερε το 2008 τη δολοφονία του δεκαπεντάχρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Δεκέμβριος: με όλους του αγίους μαζεμένους. Την Άννα, τον Σπυρίδωνα, τη Λουκία, τον Ευστράτιο, τον Ελευθέριο, τον Διονύσιο, την Αναστασία, τον Στέφανο. Την Αγιά Βαρβάρα που μίλησε κι ο Σάββας αποκρίθη: «Μαζέψτε ξύλα κι άχυρα και σύρτε και στο μύλο, γιατί ο Άι-Νικόλας έρχεται με χιόνια φορτωμένος».
Δεκέμβριος: ο μήνας με τις πιο μεγάλες νύχτες, αλλά και της πιο λαμπρής, της πιο φωτεινής γιορτής. Όλοι λατρεύουν τα Χριστούγεννα, όλοι τα περιμένουν, όλοι ζητάμε αυτές τις μέρες του Δεκέμβρη τα πιο ακριβά του δώρα: το μοίρασμα, τη χαρά, την αγάπη.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
