To Πελαργόνιον το βαρύοσμο έχει το επιστημονικό όνομα Pelargoniumgraveolens. Ανθίζει από τον Απρίλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Στην Κύπρο ονομάζεται κιούλιν ή θκιούλιν και στην Ελλάδα αρμπαρόριζα, χρυσαχί και μοσχόφυλλο. Το κιούλιν έχει ιδιαίτερο άρωμα, το οποίο θυμίζει λίγο το λιβάνι. Ως βότανο έχει χαλαρωτικές ιδιότητες για τον οργανισμό και λειτουργεί και ως ένα πολύ καλό εντομοαπωθητικό.
Τα εύοσμα φύλλα του χρησιμοποιούνται στη ζαχαροπλαστική, όπως: για αρωματισμό των γλυκών (κεράσι, καρπούζι, κολοκύθι, κυδώνι, χρυσόμηλο, κ.τ.λ.), των μαρμελάδων, των σιροπιών και των ζυμαρικών.
Στην Ελλάδα, επειδή χρησιμοποιείται για τον αρωματισμό λουκουμιών, λέγεται και λουκουμόχορτο. Το λάδι και το αιθέριο έλαιο του μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ως μασάζ και σε κρέμες ή κεραλοιφές. Τα κλαδιά του φυτού χρησιμοποιούνται στην κατασκευή του παλουζέ, καθώς επίσης και σε θρησκευτικές τελετές, όπως για παράδειγμα στο στόλισμα του επιταφίου και κατά τη γιορτή ύψωσης του Τιμίου Σταυρού, όπου προσφέρονται στους πιστούς μαζί με βασιλικό.
Το κιούλι βοηθά ακόμη στην αντιμετώπιση του έλκους, στη θεραπεία του εκζέματος, του έρπη ζωστήρα, της κυτταρίτιδας, στο οίδημα, στους μώλωπες, στις αιμορροΐδες και στα προβλήματα της εμμηνόπαυσης, ενώ η διουρητική δράση του τσαγιού του βοηθάει στην αποτοξίνωση του οργανισμού.
Έρευνα-Παρουσίαση:
Δρ Ανδρέας Χατζηχαμπής & Δρ Δήμητρα Παρασκευά-Χατζηχαμπή, Βιολόγοι – Περιβαλλοντολόγοι, Κυπριακό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Εκπαίδευσης (www.kykpee.org) Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού
