Στις 16 Οκτωβρίου του 1968, στο Μεξικό, στους Ολυμπιακούς Αγώνες, έγινε η απονομή των μεταλλίων για τα 200 μέτρα. Και έμελλε αυτή η απονομή να μείνει στην Ιστορία. Όχι για κάποιο ολυμπιακό ρεκόρ ούτε γιατί κάποιος αθλητής στο βάθρο ήταν το αουτσάιντερ. Αυτή η απονομή μεταλλίων εκείνον τον Οκτώβριο του 1968 έμεινε στην Ιστορία γιατί ανέβηκαν στο βάθρο τρεις δρομείς, δύο Αφροαμερικάνοι και ένας λευκός Αυστραλός, οι οποίοι σιωπηρά αλλά με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν για τις φυλετικές διακρίσεις που έκαναν μαύρη τη ζωή των μαύρων στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Στη φωτογραφία του Τζον Ντομίνις, εκτός από τον Αυστραλό ασημένιο ολυμπιονίκη Πίτερ Νόρμαν, βλέπουμε τον χρυσό ολυμπιονίκη Τόμι Σμιθ και τον χάλκινο ολυμπιονίκη Τζον Κάρλος, βλέπουμε τους δύο Αφροαμερικανούς δρομείς με σκυμμένο το κεφάλι αλλά με σηκωμένη τη γροθιά, γροθιά ντυμένη με το μαύρο γάντι-σύμβολο της «Μαύρης Δύναμης», ενός κινήματος που διεκδικούσε τη φυλετική υπερηφάνεια και πάλευε για την υπεράσπιση των συλλογικών συμφερόντων των μαύρων της Αμερικής. Οι δύο Αφροαμερικανοί σαν να ήταν ένας άνθρωπος, σήκωσαν ο ένας το αριστερό του γαντοφορεμένο χέρι, ο άλλος το δεξί και άφησαν δίπλα τους πάνω στο βάθρο ένα παπούτσι αριστερό και ένα δεξί. Έμειναν με τις μαύρες κάλτσες τους για να δείξουν έτσι τη φτώχεια στην οποία εξαναγκάζονταν οι Αφροαμερικανοί στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Ο τρίτος αθλητής, ο λευκός Αυστραλός ασημένιος ολυμπιονίκης Πίτερ Νόρμαν, ήταν ο πιο γενναίος από τους τρεις που ανέβηκαν εκείνο τον Οκτώβριο του 1968 στο βάθρο της απονομής των ολυμπιακών αγώνων: Ο Πίτερ Νόρμαν φόρεσε στο πέτο του την κονκάρδα της ολυμπιακής καμπάνιας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ίδια κονκάρδα που φορούσαν στο πέτο και οι δύο Αφροαμερικανοί συναθλητές του, σήκωσε ψηλά το κεφάλι και κοίταξε κατάματα τη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Και το πλήρωσε πολύ ακριβά…
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
