Την 1η Σεπτεμβρίου του 1939 ξημέρωνε η πιο μαύρη, η πιο αποτρόπαια, η πιο τραγική ημέρα για την Ευρώπη και για ολόκληρο τον κόσμο: Η ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ εισβάλλει στην Πολωνία. Και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η μεγαλύτερη παράνοια του ανθρώπινου μυαλού, μόλις έχει ξεκινήσει… Θα διαρκέσει 6 χρόνια και μία ημέρα. Και θα προκαλέσει τον θάνατο τουλάχιστον 60 εκατομμυρίων ανθρώπων. 60 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Όμως τα πράγματα δεν έγιναν ούτε ξαφνικά ούτε αιφνίδια. Άλλωστε ποτέ δεν γίνονται έτσι. Ο Μπενίτο Μουσολίνι κυβερνούσε την Ιταλία ως ηγέτης του φασιστικού κόμματος από το 1922. Ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν καγκελάριος της Γερμανίας από το 1933. Και το στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ισπανία που οδήγησε στον εμφύλιο έγινε το 1936. Όμως, μετά τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου πολέμου, ενώ κανονικά όλοι θα έπρεπε να έχουν διδαχθεί από τον όλεθρο του πολέμου, οι ΗΠΑ, η Σοβιετική Ένωση, η Αγγλία και η Γαλλία ασχολούνταν με τα στρατηγικά τους οφέλη – καθώς αυτό που τους ενδιέφερε δεν ήταν η εγκαθίδρυση της ειρήνης και η ευημερία των λαών τους, αλλά οι σφαίρες επιρροής και τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα.
Κάπως έτσι, η υπόλοιπη Ευρώπη, όπως και ο κόσμος όλος, άφηνε τον φασισμό να εξαπλώνεται βήμα βήμα. Σαν να μην έβλεπε κανείς τον όλεθρο που ερχόταν. Όλοι, λαοί και κυβερνώντες, νόμιζαν ότι θα ξεμπέρδευαν εύκολα ακολουθώντας την κοντόφθαλμη τακτική «μακριά απ΄ το σπίτι μας, κι όσα μέτρα να’ ναι…».
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος κράτησε 6 χρόνια. Εκτός από τα εκατομμύρια των νεκρών, άφησε πίσω του ισοπεδωμένες ολόκληρες χώρες, έφερε την ατομική βόμβα και μας κληροδότησε για μισόν αιώνα τον Ψυχρό Πόλεμο. Δυστυχώς δεν μας έμαθε τίποτα. Μια που καθώς αποδεικνύει η Ιστορία, οι ηγέτες που διαλέγουμε οι άνθρωποι για να καθορίσουν τις τύχες μας και να αποφασίσουν για τις ζωές μας είναι εξαιρετικά ικανοί μόνο για τα χειρότερα…
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
