Πληροφορίες Φωτογραφίας: Ο Οδυσσέας Ελύτης στο σπίτι του Ευάγγελου Λουίζου στην Αμμόχωστο. Φωτογραφία του Κώστα Σερέζη, από το βιβλίο του “Η άλλη εποχή. Μαρτυρίες και δοκιμές από την Κύπρο και την Ελλάδα της δεκαετίας του ’70”.
Στις 5 Αυγούστου του 1980, ο Οδυσσέας Ελύτης θα βρεθεί στην Κύπρο για να εκφωνήσει ομιλία στο πολιτικό μνημόσυνο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Είναι η τρίτη φορά που ο νομπελίστας ποιητής βρίσκεται στην Κύπρο και θα μιλήσει για την γλώσσα, την ποίηση, τον πολιτισμό, τον ελληνισμό. Όμως θα μιλήσει και για κάτι πολύ προσωπικό και ιδιαίτερο: «Έχω κάνει ένα τάμα, όχι τώρα, αλλά από τότε που μου έλαχε να ‘ρθω στο νησί σας σε πολύ δύσκολες στιγμές, και να βρω κοντά σας αγάπη, παρηγοριά και δύναμη. Ένα τάμα. Στα μέτρα των δυνάμεων μου να κάνω κάτι για να δείξω την ευγνωμοσύνη μου».
Εκείνον τον Αύγουστο του 1980, ο Οδυσσέας Ελύτης έκλεινε την ομιλία του λέγοντας: «Αλλά αυτό είναι το θαύμα. Να δυναμώνεις και να αντριεύεσαι τότε ακριβώς που κινδυνεύεις να χάσεις αυτά που αγαπάς, όμως να ξέρεις πως είναι δικά σου, κατάδικα σου. Και να τους δίνεις την χροιά του ακατάλυτου και του αιώνιου…»
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη