Στις 15 Ιουλίου του 1974, ξημέρωσε μια μαύρη, μια κατάμαυρη μέρα, προάγγελος της μεγάλης προδοσίας και της ανείπωτης συμφοράς που θα ερχόταν μόλις πέντε ημέρες μετά. Στις 15 Ιουλίου του 1974 η Χούντα των Αθηνών με τον δικτάτορα Ιωαννίδη, μέλη της Εθνικής Φρουράς της Κύπρου, μέλη της ΕΛΔΥΚ (της μόνιμης ελληνικής στρατιωτικής δύναμης της Κύπρου) και μέλη της ΕΟΚΑ Β΄ (της παραστρατιωτικής οργάνωσης του Γεωργίου Γρίβα) έβγαλαν τα τεθωρακισμένα στους δρόμους και έκαναν πραξικόπημα κατά του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.
Γράφεται πως την πρώτη ημέρα του πραξικοπήματος σκοτώθηκαν 91 άνθρωποι και τραυματίστηκαν άλλοι 250. Αλλού αναφέρεται πως οι νεκροί του πραξικοπήματος έφτασαν τους 450. Αυτό που μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα, γιατί δυστυχώς το βεβαίωσαν με τον χειρότερο τρόπο τα γεγονότα, είναι ότι το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου που έγινε, όπως όλα τα πραξικοπήματα, στο όνομα του πατριωτισμού, έδωσε στο στρατιωτικό κατεστημένο της Τουρκίας το πρόσχημα που έψαχνε χρόνια για την εισβολή…
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
