"Θραύσματα και Αφήγηση: ποίηση, εικόνες και σκέψεις για τον σύγχρονο κόσμο"

Το Lab for Animation Research, το Βιβλιοτρόπιο και το NeMe Arts Centre, οργανώνουν την εκδήλωση με θέμα «Θραύσματα και Αφήγηση: ποίηση, εικόνες και σκέψεις για τον σύγχρονο κόσμο».

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη, 12 Ιουνίου, στις 19:00, στο NeMe Arts Centre, στη Λεμεσό.

Ο Χρίστος Παναγιώτου, η Στέλλα Βοσκαρίδου και ο Νίκος Σύννος, συζητούν και συγκρίνουν το «μεταμοντέρνο» λογοτεχνικό ύφος της Στέλλας Βοσκαρίδου με το πειραματικό animation των αρχών του 20ού αιώνα και πιο συγκεκριμένα του animation του Όσκαρ Φίσινγκερ. Ειδικότερα, η συζήτηση θα εξετάσει τη σχέση μεταξύ του έργου της Στέλλας Βοσκαρίδου «Φόβ» και «Μικρομηχανισμοί» και του πειραματικού animation «Οπτική ποίηση» του Όσκαρ Φίσινγκερ.

Όπως σημειώνει ο Χρίστος Παναγιώτου, "οι δύο δημιουργοί μοιράζονται μια παρόμοια ανάγκη για πειραματισμό με τα όρια της γλώσσας, της μορφής και του νοήματος, καθώς, επίσης τους ενδιαφέρει η διερεύνηση της σχέσης ανάμεσα στο μέρος και το όλον.

Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο που μοιράζονται οι δύο δημιουργοί είναι η χρήση της μουσικής δομής, του ήχου και των αποσπασματικών γλωσσικών ή οπτικών στοιχείων ως υλικών για τη συγκρότηση αφηγήσεων και ιστοριών.

Παρόλα τα κοινά τους, διαφέρουν, ωστόσο, ως προς τις κοσμοθεωρίες τους. Ενώ το έργο του Fischinger εξυμνεί την ενότητα, τη συνέχεια και την ενιαία δομή, αντανακλώντας τις – ευρύτερες – συγκεντρωτικές τάσεις της νεωτερικότητας και του μοντερνισμού, αντίθετα, το λογοτεχνικό έργο της Βοσκαρίδου αγκαλιάζει την αποσύνδεση, τον κατακερματισμό και την αποκέντρωση, ίσως ως απάντηση στο ευρύτερο πολιτισμικό, κοινωνικό και ιστορικό πλαίσιο στο οποίο δημιουργήθηκε, και ενδεχομένως και σε αυτό της Κύπρου. Ένα πλαίσιο που αφορά στην ανάγκη διαχωρισμού της μνήμης από την ιστορία, στον διαχωρισμό της ιστορίας από τις ετερόνομες χρονικές συντεταγμένες ή την έννοια της προέλευσης, και στην ανάγκη διαμόρφωσης ενός ρευστού και αποσπασματικού συστήματος «αρχειοθέτησης» και εξιστόρησης των ιστορικών γεγονότων, της συλλογικής μνήμης και συλλογικής πολιτισμικής έκφρασης, που ξεφεύγει από τις συγκεντρωτικές και «ολοκληρωμένες» δομές της αφήγησης.

Εν συντομία, παρόλο που οι δύο δημιουργοί χρησιμοποιούν παρόμοια «εργαλεία», η σύγκριση αναδεικνύει τις διαφορετικές αντιλήψεις τους για τη σχέση μεταξύ μέρους και όλου, την ενότητα και την εξουσία της αφήγησης, που διαμορφώθηκαν από τα διαφορετικά πολιτισμικά και ιστορικά πλαίσια αυτών των δημιουργών".

Πληροφορίες/Κρατήσεις: 99 667599