Στις 2 Νοεμβρίου του 1917, ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών Άρθουρ Τζέιμς Μπάλφουρ έστειλε μια επιστολή στον λόρδο Λάιονελ Γουόλτερ Ρότσιλντ, ισχυρό παράγοντα της εβραϊκής κοινότητας στη Μεγάλη Βρετανία, ζητώντας του να τη διαβιβάσει στη Διεθνή Σιωνιστική Ομοσπονδία. Η επιστολή, μόλις σε 15 αράδες, ανακοινώνει ότι το υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε και υποσχέθηκε να στηρίξει «την εγκαθίδρυση εθνικής εστίας [ή πατρίδας, home είναι η λέξη που χρησιμοποιείται], για τον εβραϊκό λαό στην Παλαιστίνη», όπως γράφει. Αυτή η επιστολή έμεινε στην ιστορία ως η Διακήρυξη Μπάλφουρ και ήταν η υπόσχεση των Βρετανών προς τους Σιωνιστές ότι θα στηρίξουν το αίτημά τους, ώστε να αποκτήσουν οι απανταχού Εβραίοι το δικό τους κράτος.
Βρισκόμαστε στο 1917 και ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος μετράει ήδη τριάμισι χρόνια. Η Οθωμανική αυτοκρατορία καταρρέει και οι Βρετανοί, οι Γάλλοι και οι Ρώσοι ζητούν να καταλάβουν ζωτικό χώρο στη Μέση Ανατολή. Δύο χρόνια πριν τη Διακήρυξη Μπάλφουρ, το 1915, έχει υπογραφεί μία άλλη μυστική συμφωνία που μοιράζει τα εδάφη της Μέσης Ανατολής και της σημερινής Τουρκίας στη Γαλλία, τη Βρετανία και την τσαρική Ρωσία. Η μυστική συμφωνία εκτός των άλλων έταζε στους Άραβες μια συνομοσπονδία αραβικών κρατών ή ένα ανεξάρτητο αραβικό κράτος, κάτι που φυσικά ποτέ δεν τηρήθηκε – όλοι άλλωστε θυμόμαστε τον Λώρενς της Αραβίας… Επίσης, σε αυτή τη μυστική συμφωνία αναφερόταν και η Κύπρος…
Κανείς δεν ξέρει ποιος νους τότε, το 1917, μπορούσε να διανοηθεί ότι η δημιουργία ενός κράτους για έναν λαό, θα έφερνε και θα ξαναέφερνε τον ανελέητο πόλεμο, τη συμφορά και τον θάνατο σε χιλιάδες ανθρώπους 100 και πλέον χρόνια μετά…
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
