To 1966 o Διονύσης Σαββόπουλος μας έδωσε τον πρώτο του δίσκο, «Το φορτηγό». Το πέμπτο από τα δώδεκα τραγούδια του δίσκου έμελλε να γίνει ένα από τα πιο αγαπημένα και πολυτραγουδισμένα του.
Έναν χρόνο νωρίτερα, το 1965, κυκλοφορεί ένα δισκάκι από ‘κείνα που λέγαμε 45άρια, τα οποία είχαν ένα τραγούδι σε κάθε όψη. Στη μία όψη του δίσκου, κάνει την παρθενική της εμφάνιση στον κόσμο του τραγουδιού η «Συννεφούλα», με την κιθάρα του Νότη Μαυρουδή.
Όταν ο Διονύσης Σαββόπουλος μας έδωσε τον δεύτερο δίσκο του, εκείνο « Το περιβόλι του τρελού» το 1969, πάλι το πέμπτο τραγούδι στον δίσκο ήταν η «Συννεφούλα». Αυτή τη φορά λίγο διαφορετική, λίγο πιο εμβατηριακή.
Η ιστορία του τραγουδιού έχει πολλά «επεισόδια» ακόμα που φτάνουν ώς τις μέρες μας. Άλλωστε τώρα πια, η «Συννεφούλα» είναι σχεδόν 60, την έχουμε αγαπήσει όλοι, την τραγουδάμε πάντα με την ίδια τρυφερότητα και το ίδιο κέφι, και σίγουρα έχει πολλά να μας διηγηθεί.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη