Ομαδική Έκθεση: "Women Need More Sleep Because Fighting The Patriarchy Is Exhausting"

Μία εικαστική έκθεση από τέσσερις γυναίκες που δρουν σε διαφορετικά καλλιτεχνικά πεδία, παρουσιάζεται στο Πρόζακ Καφενείο, στη Λευκωσία, από τις 11 έως τις 31 Ιανουαρίου. Για την έκθεση συναντιούνται και συνεργάζονται τέσσερις φίλες και πρώην συνάδελφοι από τον χώρο των Τεχνών και της Επικοινωνίας, θέλοντας να μιλήσουν για το τι σημαίνει να είσαι γυναίκα στην Κύπρο σήμερα. Τα έργα μιλούν για τη θέση της γυναίκας στην κυπριακή κοινωνία, την καταπίεση, την κακοποίηση, τη σχέση των γυναικών με το σώμα και τον εαυτό τους. Με άλλα λόγια, την αγωνία του να είσαι γυναίκα, που παραμένει έστω και αν φτάσαμε στο 2023.

Η έκθεση λαμβάνει χώρα στον νέο εκθεσιακό χώρο του Πρόζακ, το Common Room, ακριβώς δίπλα από το καφενείο που βρίσκεται στην καρδιά της Λευκωσίας, στην οδό Μέδοντος 3Α. Τα έργα θίγουν το ζήτημα της γυναικείας ύπαρξης και ορθώνουν το ανάστημά τους απέναντι στην πατριαρχία, σε κάποιες περιπτώσεις με χιούμορ και σε άλλες με τρόπο ωμό και ρεαλιστικό.

Καθημερινά εκτός Κυριακής, η Αλεξία Νησιφόρου, η Ερμίνα Δημητρίου, η Μαρία Λοΐζου και η Νίκη Λιαλιάρη θα σας περιμένουν από τις 18:00 μέχρι τις 22:00 για να σας παρουσιάσουν τα έργα τους και να ακούσουν τις δικές σας απόψεις και εμπειρίες. Επιπρόσθετα, την έκθεση μπορείτε να επισκεφθείτε Τρίτη και Πέμπτη μεσημέρι από τις 14:00 - 17:00.

Το εικαστικό δρώμενο θα πλαισιώσουν συζητήσεις, προβολές και ένα open mic που θα κλείσει τη διαδρομή των τριών εβδομάδων, ανοιχτό σε όλες, όλα και όλους. Το πλήρες πρόγραμμα των παράλληλων δράσεων μπορείτε να βρείτε στη σελίδα Women Need More Sleep Because Fighting The Patriarchy Is Exhausting ή ακολουθώντας τις στο @womenneedmoresleep – αξίζει όμως να αναφερθεί πως πρόκειται για ένα πλούσιο και πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα εκδηλώσεων που περιλαμβάνει συζητήσεις με γυναίκες καθημερινές, αλλά και με επιστήμονες διακεκριμένες στον τομέα τους, εγκεκριμένη ψυχολόγο και, τέλος, προβολή της κυπριακής ταινίας Pause, της Τώνιας Μισιαλή, παρουσία της σκηνοθέτιδας.

“Σε μια κοινωνία πατριαρχική, στην οποία η γυναίκα υπάρχει μόνο για να τη βλέπουν, τι σημαίνει να είσαι γυναίκα; Σε έναν κόσμο που η γυναίκα υπάρχει ως συμπληρωματικό του άντρα (της), τι σημαίνει να ζεις ως γυναίκα; Τι σημαίνει να ζεις μόνη σου είτε ως επιλογή είτε από τύχη; Τι σημαίνει να έχεις διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό ή εμφάνιση που αψηφά τα κυρίαρχα πρότυπα; Πόσο ελεύθερη είσαι; Τι σημαίνει να ζεις με τον φόβο της παρενόχλησης; Πόση εξουσία κουβαλάει το ανδρικό βλέμμα; Πώς νιώθει μια γυναίκα απλώς και μόνο για το γεγονός ότι είναι γυναίκα;”